[τα] αυτιά του Μίδα

Ο ποιητής:

Μάνα μου, ρήγα μ', τ' όνειρο, τ' όνειρο που είδα

δεν ήταν καλάμια, μήτε ασφοδίλια, δεν ήταν κρίνα

είδα ένα δάσος αυτιά του Μίδα.

Η Μούσα:

Είναι κι η σιωπή χρυσάφι

σαν την πλένεις δεν ξεβάφει. 

Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Γ΄, 1977: 172